
Шар буурцаг — Википедиа нэвтэрхий толь
Шар буурцаг (Латин: Glycine max (L.)Merr.) нь Зүүн Азиас гаралтай, буурцагтны овгийн нэгэн зүйл ургамал. Шар буурцаг нэг наст ургамал бөгөөд Хятадад гэхэд 5000 жилийн турш хүнс болон эмийн орцонд хэрэглэж байна.